Brodawka wirusowa (łac. Verruca) potocznie nazywana jest kurzajką. Do zakażenia wirusem brodawki, który należy do grupy HPV (Human papilloma virus), dochodzi drogą kontaktową. Można zarazić się nim podczas kontaktu ze skórą osoby zakażonej, a także w miejscach publicznych, gdzie chodzi się bez obuwia – basen, sauna, przebieralnia, prysznic itp. Na zakażenie podatne są osoby z obniżoną odpornością m.in. na skutek wzmożonego wysiłku fizycznego, stresu, ciąży, po przebytych operacjach lub w przebiegu chorób metabolicznych, w zaburzeniach hormonalnych, przy nadpotliwości. Wrota zakażenia stanowią wszelkie skaleczenia, otarcia i zmacerowany naskórek.

Brodawki wirusowe pojawiają się najczęściej na dłoniach i stopach, ale mogą powstać także w innych w częściach ciała. Mogą być umiejscowione praktycznie w obrębie całej stopy, a w szczególności pod głowami kości śródstopia, na pięcie, wokół wału paznokciowego, a nawet pod płytką paznokcia.

Jak przebiega terapia?

Leczenie brodawek wirusowych wymaga najczęściej od kilku do nawet kilkunastu wizyt u podologa. Dobór właściwej terapii zależy od umiejscowienia, wielkości i rozległości brodawek. Zazwyczaj terapia ta polega na mechanicznym usunięciu zrogowaciałej warstwy brodawki i zastosowaniu krioterapii (wymrażanie ciekłym azotem) lub specjalistycznych środków chemicznych. Zdarza się również, że brodawki ulegają spontanicznej remisji.

W leczeniu brodawek bardzo ważne jest, by zgłosić się do specjalisty w momencie dostrzeżenia pierwszych niepokojących objawów. Zapobiega to rozprzestrzenieniu się brodawek i skraca czas terapii.